Column
'Door de manier waarop zaken geregeld zijn door de wet, worden we als gemeente gedwongen om pleisters te plakken.'
De Participatiewet is bedoeld om iedereen te laten meedoen in de samenleving. Maar we zien allemaal dat dat in de praktijk vaak niet zo eenvoudig blijkt te zijn. Door de manier waarop zaken geregeld zijn door de wet, worden we als gemeente gedwongen om pleisters te plakken. Daarover voerde ik onlangs het gesprek met de staatsecretaris Participatie en Integratie Jurgen Nobel. We spraken over hoe de regels van de Participatiewet in de praktijk uitpakken en hoe dat zorgt voor ongelijkheid tussen gemeenten, over mensen aan het werk helpen en het toegankelijker maken van regelingen.
Als medewerkers bij de afdeling Werk en Inkomen zetten jullie je dagelijks in om de drempels voor het vinden van regelingen voor inwoners te verlagen. Om financiële ademruimte te creëren. Door bijvoorbeeld het aanvraagproces van de bijstand sneller en eenvoudiger te maken. Dit zorgt voor minder stress en sneller duidelijkheid of de inwoner ergens recht op heeft. Ik zie ook hoe steeds meer het gesprek wordt gevoerd met inwoners en werkgevers om te laten zien dat er vaak veel meer kan dan ze denken.
Kleine fouten of onverwachte meevallers kunnen in de huidige Participatiewet grote gevolgen hebben. In plaats van de inwoner centraal te stellen en uit te gaan van vertrouwen, behandelen de regels van de wet inwoners vaak vanuit wantrouwen. Dat is mij -en jullie vast ook- een doorn in het oog. Gelukkig is er nu eindelijk een traject in gang gezet om de Participatiewet op een aantal punten te wijzigen. Al gaat dat allemaal wel heel langzaam.
In Utrecht geloven we dat financiële ademruimte bijdraagt aan perspectief. Ik heb in eerdere werkbezoeken al een aantal keer van jullie gehoord hoe verrekeningen voor hele nare verrassingen kunnen zorgen. Het kan leiden tot schulden, met alle gevolgen van dien. Bijvoorbeeld voor inwoners die vanuit de bijstand weer aan het werk gaan. Daarom zijn we voor die groep gestart met de Bestaansbalans:
een extra financiële steun waarmee wij onverwachte verrekeningen voor hen kunnen opvangen. We doen dat helemaal binnen de regels van de wet en hebben daar wel een creatieve omweg voor bedacht: door samen te werken met Stichting Collectief Kapitaal. Een knap staaltje omdenken van een aantal collega’s waarbij we hebben gekeken hoe we inwoners écht kunnen helpen. Het benodigde geld daarvoor is via crowdfunding binnengehaald, binnenkort starten we het project met een grote groep Utrechters. Het zou natuurlijk het mooiste zijn als dit binnen de wet geregeld kan worden met het zogenaamde bufferbudget. Maar aangezien die wetswijziging nog niet zo vlot gaat, kunnen wij in Utrecht alvast laten zien hoe goed dat werkt!
Het werk dat wij met z’n allen verzetten hier in Utrecht dient als voorbeeld voor een Participatiewet die ruimte biedt voor maatwerk én recht doet aan gelijke kansen. Dat deden we eerder met de aanpak van schulden, met het niet toepassen van de zoektermijn voor jongeren en nu met de Bestaansbalans. Zo kunnen wij laten zien hoe het wél kan. Laten we hopen dat politiek Den Haag goed oplet hoe hier met toewijding en zorg wordt gewerkt bij de afdeling Werk en Inkomen. En hen inspireren haast te maken met een eerlijkere Participatiewet. Zo wordt bestaanszekerheid niet langer een buzzwoord voor verkiezingscampagnes, maar werkelijkheid!
Linda Voortman
Wethouder
Column
'Door de manier waarop zaken geregeld zijn door de wet, worden we als gemeente gedwongen om pleisters te plakken.'
De Participatiewet is bedoeld om iedereen te laten meedoen in de samenleving. Maar we zien allemaal dat dat in de praktijk vaak niet zo eenvoudig blijkt te zijn. Door de manier waarop zaken geregeld zijn door de wet, worden we als gemeente gedwongen om pleisters te plakken. Daarover voerde ik onlangs het gesprek met de staatsecretaris Participatie en Integratie Jurgen Nobel. We spraken over hoe de regels van de Participatiewet in de praktijk uitpakken en hoe dat zorgt voor ongelijkheid tussen gemeenten, over mensen aan het werk helpen en het toegankelijker maken van regelingen.
Als medewerkers bij de afdeling Werk en Inkomen zetten jullie je dagelijks in om de drempels voor het vinden van regelingen voor inwoners te verlagen. Om financiële ademruimte te creëren. Door bijvoorbeeld het aanvraagproces van de bijstand sneller en eenvoudiger te maken. Dit zorgt voor minder stress en sneller duidelijkheid of de inwoner ergens recht op heeft. Ik zie ook hoe steeds meer het gesprek wordt gevoerd met inwoners en werkgevers om te laten zien dat er vaak veel meer kan dan ze denken.
Kleine fouten of onverwachte meevallers kunnen in de huidige Participatiewet grote gevolgen hebben. In plaats van de inwoner centraal te stellen en uit te gaan van vertrouwen, behandelen de regels van de wet inwoners vaak vanuit wantrouwen. Dat is mij -en jullie vast ook- een doorn in het oog. Gelukkig is er nu eindelijk een traject in gang gezet om de Participatiewet op een aantal punten te wijzigen. Al gaat dat allemaal wel heel langzaam.
In Utrecht geloven we dat financiële ademruimte bijdraagt aan perspectief. Ik heb in eerdere werkbezoeken al een aantal keer van jullie gehoord hoe verrekeningen voor hele nare verrassingen kunnen zorgen. Het kan leiden tot schulden, met alle gevolgen van dien. Bijvoorbeeld voor inwoners die vanuit de bijstand weer aan het werk gaan. Daarom zijn we voor die groep gestart met de Bestaansbalans: een extra financiële steun waarmee wij onverwachte verrekeningen voor hen kunnen opvangen. We doen dat helemaal binnen de regels van de wet en hebben daar wel een creatieve omweg voor bedacht: door samen te werken met Stichting Collectief Kapitaal. Een knap staaltje omdenken van een aantal collega’s waarbij we hebben gekeken hoe we inwoners écht kunnen helpen. Het benodigde geld daarvoor is via crowdfunding binnengehaald, binnenkort starten we het project met een grote groep Utrechters. Het zou natuurlijk het mooiste zijn als dit binnen de wet geregeld kan worden met het zogenaamde bufferbudget. Maar aangezien die wetswijziging nog niet zo vlot gaat, kunnen wij in Utrecht alvast laten zien hoe goed dat werkt!
Het werk dat wij met z’n allen verzetten hier in Utrecht dient als voorbeeld voor een Participatiewet die ruimte biedt voor maatwerk én recht doet aan gelijke kansen. Dat deden we eerder met de aanpak van schulden, met het niet toepassen van de zoektermijn voor jongeren en nu met de Bestaansbalans. Zo kunnen wij laten zien hoe het wél kan. Laten we hopen dat politiek Den Haag goed oplet hoe hier met toewijding en zorg wordt gewerkt bij de afdeling Werk en Inkomen. En hen inspireren haast te maken met een eerlijkere Participatiewet. Zo wordt bestaanszekerheid niet langer een buzzwoord voor verkiezingscampagnes, maar werkelijkheid!
Linda Voortman
Wethouder