De belangrijkste vraag
Zetten we de inwoner al centraal in onze dienstverlening?
Zetten we de inwoner
al centraal in onze
dienstverlening?
De Koers Werk en Inkomen zet de inwoner in het middelpunt.
Onze dienstverlening moet daarop aansluiten, maar hoe ver zijn we daarin? De vorige keer deelde Sandra Leijten haar visie over het centraal stellen van de inwoner. Nu is MT-lid Bram Terwijn aan de beurt om ons te vertellen hoe hij hier tegenaan kijkt.
Bram Terwijn | MT-lid
Wat is jouw mening over deze stelling?
“De inwoner centraal stellen betekent voor mij de inwoner horen en zien. Het belangrijkste daarbij is dat de inwoner zich ook daadwerkelijk gehoord en gezien voelt. We hebben stappen gezet de afgelopen jaren, maar deze ambitie mag nooit klaar zijn. We moeten iedere keer duidelijk zijn naar inwoners wat zij van ons mogen verwachten, maar ook wat wij van de inwoner verwachten. Als overheid moeten we zo expliciet en transparant mogelijk zijn. In een voortdurend veranderende omgeving vraagt dit van ons om mee te blijven bewegen vanuit de ambitie "inwoner centraal".”
Hoe blijkt dat in de praktijk?
“In de praktijk zijn er een aantal hele sprekende voorbeelden: het proces van vereenvoudigde aanvraag levensonderhoud inclusief snelle toets, ondernemer centraal en de pilot AZC. Bij team WMO is de wachttijd aan de telefoon minder geworden en bij het integrale team hebben we waardevolle inzichten opgedaan hoe we de inwoner meer centraal kunnen stellen. Ik zie overal betrokken en kundige collega's die bezig zijn om binnen het eigen team processen te verbeteren. Ook zie ik collega’s de samenwerking met netwerkpartners verbeteren zoals bij "inburgering 030", ten behoeve van de inwoner. De kunst voor ons is om keuzes te maken in wat we wel en wat we niet oppakken ten behoeve van de inwoner en hoe we verschil kunnen maken in gesprek met de inwoner. Daarmee staat of valt het. Aandacht doet ertoe in ons werk. Hoe meer we de inwoner daadwerkelijk centraal zetten, hoe succesvoller we zijn in ons werk.”
Wat zijn de grootste uitdagingen die we tegenkomen bij het centraal stellen van de inwoner in ons werk?
“Tijd is de grootste uitdaging, dat is voor mij echt stap 1. Hoe meer het lukt tijd te maken voor gesprekken met en aandacht voor de inwoner, hoe beter het lukt de inwoner centraal te stellen. Op 2 zet ik processen en systemen. Nog te vaak zijn deze niet helpend of ondersteunend aan het centraal stellen van de inwoner. Nummer 3 is wat mij betreft dat we onze inwoners op teveel verschillende manieren benaderen en dat verwachtingen vaak uiteenlopen. Hoe meer we onze inwoners uniform benaderen in wat we verwachten en wat zij van ons mogen verwachten, hoe krachtiger onze dienstverlening is.”
Zijn er specifieke projecten of initiatieven waar we de inwoner meer centraal gaan stellen in de nabije toekomst?
“Naast de eerdergenoemde voorbeelden, starten we begin januari een traject bij UW waar we werk en taal heel intensief aan elkaar koppelen, speciaal voor mensen die inburgereren. Taal wordt dan in meer intensieve vorm aangeboden op de werkvloer. Door dit aanbod kan een specifieke groep nu beter begeleid worden naar werk. Bij het project U-match werken we samen met werkgevers en Hogeschool Utrecht aan een traject voor de doelgroep mensen die inburgeren. Hier combineren ze taal en werk, om vervolgens uit te stromen naar betaald werk bij een werkgever. Een mooi voorbeeld is de groep die nu bij Ikea aan de slag gaat.”
De belangrijkste vraag
Zetten we de inwoner al centraal in onze dienstverlening?
Zetten we de inwoner
al centraal in onze
dienstverlening?
De Koers Werk en Inkomen zet de inwoner in het middelpunt.
Onze dienstverlening moet daarop aansluiten, maar hoe ver zijn we daarin? De vorige keer deelde Sandra Leijten haar visie over het centraal stellen van de inwoner. Nu is MT-lid Bram Terwijn aan de beurt om ons te vertellen hoe hij hier tegenaan kijkt.
Bram Terwijn | MT-lid
Wat is jouw mening over deze stelling?
“De inwoner centraal stellen betekent voor mij de inwoner horen en zien. Het belangrijkste daarbij is dat de inwoner zich ook daadwerkelijk gehoord en gezien voelt. We hebben stappen gezet de afgelopen jaren, maar deze ambitie mag nooit klaar zijn. We moeten iedere keer duidelijk zijn naar inwoners wat zij van ons mogen verwachten, maar ook wat wij van de inwoner verwachten. Als overheid moeten we zo expliciet en transparant mogelijk zijn. In een voortdurend veranderende omgeving vraagt dit van ons om mee te blijven bewegen vanuit de ambitie "inwoner centraal".”
Hoe blijkt dat in de praktijk?
“In de praktijk zijn er een aantal hele sprekende voorbeelden: het proces van vereenvoudigde aanvraag levensonderhoud inclusief snelle toets, ondernemer centraal en de pilot AZC. Bij team WMO is de wachttijd aan de telefoon minder geworden en bij het integrale team hebben we waardevolle inzichten opgedaan hoe we de inwoner meer centraal kunnen stellen. Ik zie overal betrokken en kundige collega's die bezig zijn om binnen het eigen team processen te verbeteren. Ook zie ik collega’s de samenwerking met netwerkpartners verbeteren zoals bij "inburgering 030", ten behoeve van de inwoner. De kunst voor ons is om keuzes te maken in wat we wel en wat we niet oppakken ten behoeve van de inwoner en hoe we verschil kunnen maken in gesprek met de inwoner. Daarmee staat of valt het. Aandacht doet ertoe in ons werk. Hoe meer we de inwoner daadwerkelijk centraal zetten, hoe succesvoller we zijn in ons werk.”
Wat zijn de grootste uitdagingen die we tegenkomen bij het centraal stellen van de inwoner in ons werk?
“Tijd is de grootste uitdaging, dat is voor mij echt stap 1. Hoe meer het lukt tijd te maken voor gesprekken met en aandacht voor de inwoner, hoe beter het lukt de inwoner centraal te stellen. Op 2 zet ik processen en systemen. Nog te vaak zijn deze niet helpend of ondersteunend aan het centraal stellen van de inwoner. Nummer 3 is wat mij betreft dat we onze inwoners op teveel verschillende manieren benaderen en dat verwachtingen vaak uiteenlopen. Hoe meer we onze inwoners uniform benaderen in wat we verwachten en wat zij van ons mogen verwachten, hoe krachtiger onze dienstverlening is.”
Zijn er specifieke projecten of initiatieven waar we de inwoner meer centraal gaan stellen in de nabije toekomst?
“Naast de eerdergenoemde voorbeelden, starten we begin januari een traject bij UW waar we werk en taal heel intensief aan elkaar koppelen, speciaal voor mensen die inburgereren. Taal wordt dan in meer intensieve vorm aangeboden op de werkvloer. Door dit aanbod kan een specifieke groep nu beter begeleid worden naar werk. Bij het project U-match werken we samen met werkgevers en Hogeschool Utrecht aan een traject voor de doelgroep mensen die inburgeren. Hier combineren ze taal en werk, om vervolgens uit te stromen naar betaald werk bij een werkgever. Een mooi voorbeeld is de groep die nu bij Ikea aan de slag gaat.”
